(कविता)
आफ्नाे के ?!
सरण राई
मेराे आफ्नाे के ?
मेराे आफ्नै आफ्नाे के ? !
मन आफ्नै हाे र !
खटनमा बस्दैन हिड्छ बरालिएर ।
तन आफ्नै हाे र !
एक दिन जान्छ नै छाडेर।
जीवन साथी आफ्नाे हाे र?
यात्रा बीचमा भेटेकाे
यात्रा अधुरैमै जानुपर्छ छुट्टिएर ।
धन सम्पतिकाे के कुरा
जे दिन्छ शान्ति बिना
सुख आनन्द सब अधुरा ।
एक मुठ्ठी सास
कति बेला जान्छ फुसुक्कै
एक मुठ्ठी प्राण
कति बेला जान्छ खुसुक्कै
तसर्थ प्राण आफ्नाे हुँदै हैन
फुस्सा सास, झन् आफ्नाे हुँदै हैन ।
तब के मेराे आफ्नाे ?
बाँचेकाे बेला
ओगटेकाे आयतन
ओडेकाे आकाश
टेकेकाे धरती
फेरेकाे सास
एक मुठ्ठी प्राण
आफुले मात्र ओेडेकाे ओगटेकाे
माया सुटुक्क चाेखाे साटेकाे
चारतिर पवित्र बाडेकाे, प्रत्युत्तरमा पाएकाे, अनि
माया प्रेमले बाँचेकाे विशेष अनमाेल विषम आफ्नाे हाे ।
२०७८ कार्तिक ५
