'सरणको साहित्य' मा भएका रचनाहरु सरण राई ले रचना गर्नु भएको हो |
Popular Posts
-
(कविता) घोडाहरू देश बोक्दैनन् सरण राई मालिक बोक्ने घोडाहरू देश बोक्दैनन् मालिकको मर्जीमा कुद्ने घोडाहरुमा स्वाविवेक हुँदैन तसर्थ अ...
-
आदर्शको आकाशमुनि आफ्नै आफ्नै आस्था र विश्वासको धरातलमा बिभिन्न स्वार्थका छाताहरू ओढेर मानिस अथाह मानिसको भेलमा बग...
-
चलिरहेकै थियो जिन्दगी गुडिरहेकै, उडिरहेकै थियो जिन्दगी कहाँ , कसरी कहिले पन्चर भयो कसरी उडने मनको पखेटा काटियो गुड्रन छ...
-
मृत्युपश्चात मानिसहरू मलाई महान् सम्झेर फूल, अबीर, माला र खादा पहिराउँदै मेरो तस्वीरलाई श्रध्दासाथ मेरो तस्वीर अगाडि झुक्नेछन्— सम्झ...
-
मुक्तक सरण राई युग चेतना सभ्यता समस्या सपना एउटै साझा मात लात चोट वेदना एउटै एक छाक पाए एक दिन बाँच्ने मजस्तै पिरोलिएको तिमी माया गर...
-
(कविता ) चुरो कुरो क्षणभङ्गुरता रहेछ सरण राई मेरो के छ ? को छ ? अगाडि हेर्छु.... रित्तो पछाडि हेर्छु.... खाली रित्तो आफैँलाई पाउ...
-
जीवनको माधुर्य, तृप्ति र पुर्णता खोजि गर्दै आशाको आकाशमा उड्दै फुल झैं कहिले म मुस्कुराउँछु पुर्ण स्वाद जीवनको लालशा बोक्दै न...
-
संबेदनशील रोबोट हामी स्वचालित भएको भ्रम पाल्छौ उफ्रन्छौ , नाच्छौ र अनेक स्वर कराईरहेका हुन्छौ रिमोट कन्ट्रोलबाट सन्चालित हामी ...
-
एक दिन तिमी र म सँगै थियौँ कल्पना गरिरहेका थियौँ हामी युग युगान्तरसम्म संगै हुने छौँ एउटा सुगम ,सुनौला ,मनोहर संसारको सृष्टि गर्छौँ ...
-
यो मर्ने चोला सरण राई सबै काम थाती राखेर बिसाइरहेको बेला केलाउँछु के के गल्ती गरियो यो जीवनमा ? भोकैले मरिन्छ कि डराउँदै डराउँदै ...
Sunday, December 10, 2023
Saturday, March 25, 2023
लासमा सास फुक्नु छ
( कविता)
लासमा सास फुक्नु छ
सरण राई
केले लेखाैँ ? कलमले कि मनले
डुल्न मन छ
केले हिड्ने ? धनले कि तनले
धन छैन तन कमजाेर
तुल्बुलिरहने मन र डुब्न लागेकाे घाम
छैन काम
कसले दिन्छ माम
अक्करमा मात्र फल्दाे रहेछ दाम
जान ता पर्छ नै तर कसरी जाम
खटनमा हुँदैन छैन बसेकाे ठाम...
अब खटनमा पार्नु छ काम माम दाम र ठाम ।
दाससन्तान युगाैदेखि
सहयाेगका लागि हात थापेँ
हात मालिकलाई बुझाईसकेका रहेछाै
साेच्ने दिमाग खाेक्राे बनाईसकेका रहेछाै
हात,साेच र स्वतन्त्र अस्तित्त्व बुझाईसकेका रहेछाै
दाससन्तान ! दाससन्तान तिमी महादास भईसकेछाै
हात नभएकाे
मत नभएकाे
साेच नभएकाे
मालिकले तिम्राे देश बेचेपछि देश नभएकाे
फगत तिमी मालिककाे राेबाेट दास हतियार
दास ! मरिसकेकाे लास ! दासलासबाट केकाे आश ...
दासैदासकाे सहरमा पनि
लासैलासकाे देशमा पनि
लासहरूमा जिउँदाे सास फुकेर
दासहरूमा साेच र स्वत्व भरेर
लासलाई जिउँदाे बनाएर
दासलाई मालिक बनाएर
नयाँ साेच नयाँ विचार राेपेर
नयाँ बाटाे हिँडेर हिँडाएर
दासहरूआफै मालिक भएकाे देश फुलाउनु छ
सुन्दर भाव, सुन्दर विचार र सु्न्दर जीवन-संसार बनाउनु छ !
२०७८/१२/११
Subscribe to:
Posts (Atom)