Popular Posts

Tuesday, November 26, 2024

(उच्छ्वास कविता) जीवन-- समय झाेक्का

 

(उच्छ्वास कविता)
जीवन-- समय झाेक्का
 
सरण राई

 
जीवन-- समय झाेक्का
जन्मन्छ । मर्छ । सकिन्छ ।
बाँचुन्जेल के के गर्छु-- भन्छ
हावा बन्छु । बादलसरी उडिरहन्छु
सिरसिरे बतास । सितलता दिन्छु
दु:ख । आँधिहुरि भ‌ई उडाएर लैजान्छु।
तर । तर... मरिहाल्छन् । मर्छन् ।
बाँचिरहेकाहरू !
थाहै नपाई मरिहाल्छन् । मर्छन् ।
जीवन-- समय झाेक्का !
२०८१/६/६
 
 
 
 

 

Saturday, September 21, 2024

(उच्छ्वास कविता) आज म कस्तो भएछु ?

 

(उच्छ्वास कविता)
आज म कस्तो भएछु ?
 
सरण राई
 
हराएर विशाल संसारमा
आफैलाई खाेज्दै छु
म के हुँ? के भएछु ? कतिसम्म रहन्छु-बस्छु ?
आफ्नाे खटनमा के छ ? थाहा नभएर भ्रमित म?
पत्तै नपाई म काे हुँ ?
सँगसँगैका साथीभाइबहिनीहरूलाई साेध्दै छु
अन्तिममा आफैलाई साेध्दै छु - म कस्ताे /के भएछु ?
 
🌹
२०७८ भदा‌ै ३१
🌹

🌹

Thursday, September 19, 2024

भ्रष्टाचारको हड्डी

 

(उच्छ्वास कविता)
भ्रष्टाचारको हड्डी
 
 
सरण राई
 
भ्रष्टाचारको हड्डी खान
मान्छे कुकुर बन्छ
भ्रष्टाचारको हड्डी पचाउन
सिंहझैँ गर्जिन खाेज्छ
ख्याङख्याङ भुक्छ / कहाँ गर्जिन सक्छ ?
भ्रष्टाचार पचाउन नसक्ता
राल चुहाउँदै "बाैलाहा कुकुर" कुकुर बन्छ ।
 
🌿
२०८१ असाेज ३, धरान
माया ठकुरी टिकाराम रेग्मी रामलाल जाेशी र सर
 
 


🌿

Sunday, July 7, 2024

भाेगाइ

 

भाेगाइ
 
सरण राई
 
अझै मेराे पछाडि ब्लाकबाेर्ड छ
मेराे एउटा हातमा चक
र, अर्काे हातमा डस्टर छ-- लागिरहन्छ 
 
लेख्न खाेज्छु
लेखिदैन, कि लेखेर पनि देखिदैन ।
बाँच्नुकाे आनन्द
खाेजिरहन्छु, कही कतै भेटिदैन ।
यस्तै रहेछ बचाइ
यस्तै रहेछ भाेगाइ !
 
अझ‌ै मेराे पछि जुलुस छ
न्याय,सत्य र देशका लागि
मार्न र मर्न तयार आममान्छेकाे लाम छ-- लागिरहन्छ
 
व्यवस्थाले बनाईसकेछ आममान्छेलाई
बहिरा, लाटा अन्धा पिछलग्गु दास
फेर्न छाडेछन् जिउँदालेझैँ सास
लासबाट केकाे आस ?!
यही हाे त साँचाे भाेगाइ
यस्तै हुन्छ त सार्थक बचाइ ??
🌿
२२अप्रिल २०२१ र ६ जुलाइ २०२२
 

 

Sunday, June 30, 2024

(उच्छ्वास कविता) साेच भए मान्छे बन्छ

 

(उच्छ्वास कविता)
साेच भए मान्छे बन्छ 
 
सरण राई
 
जति भाेगे पनि तृष्णा
तृप्प नभएझैँ
जिउने चाह नमेटिने भई
बाँचिन्छ जति 'आफ्नै एकलाैटि´ हाे नै
कसका लागि मर्ने ? बाँचेकाले साेच्नै पर्ने रै´छ है !
साेच ! असल साेच भए मान्छे हुन्छ ।
पेट भरेर;आहारा जाेहाे गरेर
पशुझैँ हैन मान्छे हुन्छ मान्छेझैँ बाँचेर !
🌿
२०७९ असार १५.धरान
 

 

Wednesday, January 17, 2024

जाेम्वी (Zombie)

(कविता)
जाेम्वी (Zombie)
 
सरण राई
 
मान्छे
कति पटक मर्छ ?
जब इमान डगाउछ- आधि मर्छ
अन्तरमनकाे पुकार सुन्न छाड्छ- तीन चाैथाइ मर्छ
राष्ट्रघात गरेपछि- पूरै मर्छ ।
सतप्रतिशत मरेकाे ऊ जाेम्वी
जिउँदाहरू विरुध्द उपयाेग गरीन्छ
मरिसकेपछि पनि मर्न नपाउने ... जाेम्वी !
मुर्दा भईसकेपछि पनि-
जनघात राष्ट्रघातमा प्रयाेग गरिने ...जाेम्वी !
 
तसर्थ मर्नका लागि भए नि
जे गरे नि... कहिल्यै राष्ट्रघात नगराैँ ,र
मुर्कुट्टा पिसाच जाेम्वी नबनाैँ , लै लै ! 
 
🌹
२०७८ जेठ २४, लकडाउन
परिमार्जन २०८० माघ ४, धरान
  
परिमार्जन २०८० माघ ४, धरान


 

अधुरो कविता

 

अधुरो कविता
 
सरण राई
 
अधुरो म
अधुरो कविता लेख्दै छु
अधुरो जीवनको अधुरो कथा सुनाउँदै
अधुरो सृजना अधुरा छोडेर अधुरो सपना बुन्दै छु
अधुरो गीत गाउँदा गाउँदै मृत्यु अँगालेर
जीवन होइन अधुरो मृत्यु अँगाल्दै छु
मृत्यु अँगाल्दै अधुरो गीत गाउँदै छु
साथी ! अधुरो जीवन अधुरो गीत गाउँदै छु....
गाउँन मैले पुरै गीत पाउनु पर्थ्यो
लाउँन मैले पुरै प्रीत पाउनु पर्थ्यो
पाउनु पर्थ्यो पुरै सपना ; पुरै सपना देख्न पाउनु पर्थ्यो
अधुरो म , अधुरो अधुरो गीत
अधुरो अधुरो प्रीत ; अधुरो अधुरो सपना
अधुरो भोग , अधुरो जीवन; अधुरो अधुरो माया
साथी ! पाउनु पर्थ्यो पुरा पुरा
तर साथी पाएर / गाएर अधुरै अधुरा
छाडेर अधुरै अधुरा
जाँदै जाँदै छु अधुरै माया : अधुरै जीवन
अधुरै माया मारेर ; अधुरै माया मारेर
किनकी, प्रियतम, म, मेरो वशमा, वशमा केही छैन
अधुरै माया मारेर. अधुरै माया छोडेर
जानै पर्ने, अधुरै माया मारेर जाँदै छु
प्रियतम अधुरै माया छाडेर र रुँदै रुँदै जाँदै छु ....
किनकी जीवन यहि नै हो
प्रिय , यहि नै सब जीवनको नियति हो
यहि नै जीवन हो ; यहि नै सब जीवनको नियति हो
र...
र , मुस्कुराएर
बिदा देऊ ,बिदा देऊ मुस्कुराएर, मुस्कुराएर सक्छ्यौ भने, प्रिय ....
 
 
8 Years Ago 2016 Jan 17