अधुरो कविता
सरण राई
अधुरो म
अधुरो जीवनको अधुरो कथा सुनाउँदै
अधुरो सृजना अधुरा छोडेर अधुरो सपना बुन्दै छु
अधुरो गीत गाउँदा गाउँदै मृत्यु अँगालेर
जीवन होइन अधुरो मृत्यु अँगाल्दै छु
मृत्यु अँगाल्दै अधुरो गीत गाउँदै छु
साथी ! अधुरो जीवन अधुरो गीत गाउँदै छु....
गाउँन मैले पुरै गीत पाउनु पर्थ्यो
लाउँन मैले पुरै प्रीत पाउनु पर्थ्यो
पाउनु पर्थ्यो पुरै सपना ; पुरै सपना देख्न पाउनु पर्थ्यो
अधुरो म , अधुरो अधुरो गीत
अधुरो अधुरो प्रीत ; अधुरो अधुरो सपना
अधुरो भोग , अधुरो जीवन; अधुरो अधुरो माया
साथी ! पाउनु पर्थ्यो पुरा पुरा
तर साथी पाएर / गाएर अधुरै अधुरा
छाडेर अधुरै अधुरा
जाँदै जाँदै छु अधुरै माया : अधुरै जीवन
अधुरै माया मारेर ; अधुरै माया मारेर
किनकी, प्रियतम, म, मेरो वशमा, वशमा केही छैन
अधुरै माया मारेर. अधुरै माया छोडेर
जानै पर्ने, अधुरै माया मारेर जाँदै छु
प्रियतम अधुरै माया छाडेर र रुँदै रुँदै जाँदै छु ....
किनकी जीवन यहि नै हो
प्रिय , यहि नै सब जीवनको नियति हो
यहि नै जीवन हो ; यहि नै सब जीवनको नियति हो
र...
र , मुस्कुराएर
बिदा देऊ ,बिदा देऊ मुस्कुराएर, मुस्कुराएर सक्छ्यौ भने, प्रिय ....
No comments:
Post a Comment