Popular Posts

Saturday, February 15, 2020

नाैरङ्गी तारा

( कविता)
नाैरङ्गी तारा

सरण राई

उज्यालो खस्दा नखस्दा
अन्तिम टिलपिल चम्चमाउनु तारा !
अन्तिम बिसाैनी पर पनि
चाैतारी हुन्छ भनी
गुडिरहेछ र गुड्नु उड्नु फुल्न चाहनु नि
मिलिक्कै तुरिने नाैरङ्गी जिन्दगी !
नाैरङ्गी सम्झना ढुकढुकी प्यारा
अन्तिमसम्म चम्चमाईरहनु - नाैरङ्गी सहारा !
🔴
२०७६ फागुन ३, अाेखलढुङ्गा
🌹☯️🌹
Shailesh Rai, Saibung Rupa

Wednesday, January 22, 2020

कल्पनाकी जून

(कविता)
कल्पनाकी जून

सरण राई

डराएँ तिमीले साेचेजस्ताे भइनँ म भने
डराएँ मैले साेचेजस्ताे भइनाै तिमी भने
कल्पनाकी जून ढल्नुभन्दा
जुन हराएकाे जून पाइनँ भने...
सपना बिपनामा मर्नुभन्दा
बरु कल्पनाकै जूनसँग...रात काट्छु भनेँ
अनि,नभेटि तिमीलाई... बीच बाटैमा बरालिएँ !

🔴
२०७६ माघ ८, धरान
🌹☯️🌹

Saturday, January 11, 2020

(अकविता) फर्किने दिन

(अकविता)
फर्किने दिन

सरण राई

जहाँबाट आएकाे फर्कनै पर्छ त्यतै
काेही पनि सदैव रहन सक्तैन यतै
आएकाे कहाँबाट ? थाहा भए भन
जानेकै हाे भन्दै सक्छाै मुस्कुराउँन

जहाँबाट आयाैँ फर्कनु छ त्यतै
बस्न सकिने भए यतै कतै
फर्कन्थे हाेला जिउँदाे काे ?
फर्कनै पर्ने भएकैले फर्कने हाे !

बिस्मात मान्ने किन
सबैकाे आउँछ फर्कने दिन !

🔴
२०७६ पाैष २६, धरान
🌹🌹🌹





🔴

Tuesday, December 17, 2019

(गीत) नभएपछि बाँसुरी बिरह कसाेरी बज्ला !

(गीत)
नभएपछि बाँसुरी बिरह कसाेरी बज्ला !

सरण राई

म छु यहाँ एक्लै तिमी छाै कहाँ कहाँ
राेइ राेइरहेछु मर्दैबाँच्दै अलप सम्झना

खाेला हुन्छ आँसुकाे पनि थाहै थिएन
छाडेर जान्छाै कतिबेला हाेसै भएन
गइसकेपछि आँसु तरेर भेट्नै सकिनँ
हासेरै बाँच्छु भनेँ डुबेँ डुबेँ तैरिनै सकिनँ

टेक्न खाेज्छु भुइँ भुइँ भास्सिइ सकेछ
उड्न खाेज्दा पखेटा काट्टिइ सकेछ
जाेड्न खाेज्छु मुटु अघिनै फुटिसकेछ
भेट्न खाेज्दा दिन अघिनै डुबिसकेछ

म छु यहाँ एक्लै तिमी छाै कहाँ कहाँ
छैनाै तिमी तर देख्छु तिमी जहाँ तहाँ
बिथाेल बिथाेल ब्यथा अब सब सकि जा
नभएपछि बाँसुरी बिरह कसाेरी बज्ला !

म छु यहाँ एक्लै तिमी छाै कहाँ कहाँ
राेइ राेइरहेछु मर्दैबाँच्दै अलप सम्झना
🔴
https://saranr.blogspot.com/2019/12/blog-post.html
२०७६ पुष १ , धरान

Thursday, November 28, 2019

बुढेसकाल

बुढेसकाल

सरण राई

अब मलाई कहिँ जानु छैन
 किनकी मसँग जाने तागत छैन
अब मेरो कुनै गन्तव्य छैन
 किनकी मसँग अब कुनै हिडाई छैन
अब मलाई कुनै आर्जनको इच्छा छैन
 किनकी मसँग अब भोग्ने सामर्थ्य छैन
तापनि यो मनको तुलबुल मेटिएको छैन 

 जीवन के हो थाहा पाउन सकिएको छैन

जीवनको स्वाद

भोग्नुको मजा
अहा ! बुढेसकाल ... मजा आइरहेछ !




*** https://saranr.blogspot.com/2019/11/blog-post_28.html
परिमार्जन २०७६।८।१३, धरान

Friday, November 15, 2019

नाैरङ्गी

नाैरङ्गी

सरण राई

जाेडि चराहरू
एउटा खुत्रुक्कै
बिजाेडि चहचहाउन छाडेकाे छ
एउटाबाट अर्काे डालिमा सँगसँगै उफ्रेकाे
डालिहरू चहार्न छाडेकाे छ
सँगसँगै उडेकाे अाकाश
पखेटा काटिएर उड्न छाडेकाे छ
नाैरङ्गी रङमा डुबेर
जिजीविषाकाे अदृश्य तलाउमा डुब्न नसकि तैरिदै छ ।

अझै अाउँछ कि वसन्त भन्दै पर्खदै छ
अाउँछ त? अाउँछ अाउँदैन साेध्नै बेकार छ !

२०७६/६/६,विशालचाैक

Sunday, September 29, 2019

गुजार्छु एउटा जीवन



(कविता)

गुजार्छु एउटा जीवन

सरण राई

म— के के हुँ ?
फलाम हुँ भने खिया लाग्छु, लाग्छु
काठ हुँ भने सडिन्छु, मक्किन्छु र तुरिन्छु
निर्जीव हुँ भने मलाई केही भन्नु छैन
जीवित हुँ भने मृत्युले म बेरिन्छु, बेरिन्छु
बिस्मात मान्ने किन ?
म अनुभूतिहीन भएभने त केही छैन
सम्वेदनशील छुभने त
आफ़्ना, अरुका र जीवितहरूका सुख दुःखमा हाँस्छु, रुन्छु
हाँस्दै रुदैँ उकाली ओराली
आरोह अवरोह जीवनका
जसरी भए पनि गुजार्छु, गुजार्छु
अनि, गुज्रिन्छु ...उसपार... पारि
पारि..पारि अनन्तमा !
पारि अनन्त अनन्तमा...
हुन सक्छ जहाँ सबै छन्
हुन सक्छ जहाँ सबै छैनन् !

***
२०६६।१।१७.

Thursday, March 21, 2019

जीवन सन्देश

(कविता)
जीवन सन्देश

सरण राई

फक्रिएकाे थुङ्गा शिरमा लाउने
थुङ्गाहरूकाे माला गास्ने
जूनजस्ती मायालु छैन
त्यसैले म फूल राेप्दिनँ !

मायालु नभए पनि
सम्झना छातीभरि अटेसमटेस छ
सम्झनाकै छहारीमा जीवन चलाचल छ
सम्झनामाथि फूल चढाउन
म फूल राेपिरहेकाे हुन्छु !

फूलकाे मुस्कान, माेहकता र माधुर्य
हेर्दै बाँच्नु सांसारिक जीवन साैन्दर्य !

एक पल्ट पाइने
तर फेरि नपाइने जीवन...
जत्ति बाँचिन्छ, बाँचिन्छ त्याे नै जीवन
अमूल्य
अनुपम
अमूर्त अनि चामत्कारी
अलाैकिक आनन्ददायी अनि आश्चर्ययुक्त
जति भाेगिन्छ बाँचेर-- त्यत्ति नै हो जीवन !
र..
मानव जगतमा छाेडिने
अमिट अमर पाइला नै-- जीवन सन्देश !

🔴
https://saranr.blogspot.com/2019/03/blog-post.html
२०७५ चैत ७ , धरान
🌹🌹🌹
🌹🌹🌹

Friday, November 23, 2018

कहाँ छौँ ?

कहाँ छौँ ?

सरण राई

उनीहरुकै कुरा सुन्छौँ
उनीहरुकै खबर पत्रिका पढ्छौँ
उनीहरुकै पछी हिड्छौँ
उबडखाबड घुमाउरो किरिङमिरिङ बाटाे
यताउता अल्मलाएर
अाेरालाे झन्अाेरालाे झारेर
गन्तव्य चुचुरा पुर्याउछाैँ भन्छन्
खाल्डाेमा पारेर पुरेर अवतरण हुँदैछ भन्छन्
पत्याउँछाैँ पुरिएर मर्ने बेला पनि
साेच्दैनाैँ कहाँ छौँ ?


थाहा पाउने बेला भएन र ? कहाँ छौँ ?!


🔴

२०७५ मङ्सिर ८, विशालचाैक नखिपाेट

Friday, March 30, 2018

के कस्तो ?!

के कस्तो ?!

सरण राई

खुम्चिँदा-खुम्चिँदा सानो शुक्ष्म अदृश्य अगोचर भएछु
फैलदाँ भने ब्रमाण्ड भन्दा नि ठुलो अपार विशाल हुन्छु
हुनु पर्ने मैले कस्तो हो ? अगोचर किअपार ?!


 खोज्दाँ आफैलाई आफैभित्र सग्लो सुन्दर चम्किलो हिरा पाउँछु
खोज्दा बाहिर सांसारिकतामा रोईरहेको बबुरो बालक भेट्छु
हो म के ? हिरा कि किरा ? कि हृदय परेको चिराचिरा ?!

💔💓💕
https://saranr.blogspot.com/
२०७४ चैत १३ , धरान


Saturday, December 16, 2017

प्यारो जीवन

(कविता )
प्यारो जीवन
सरण राई
कति पटक लडेँ
थाहा छैन मलाई
जति पटक लडे पनि
उठेर बढनु पर्छ
सम्झाउँदै हिडायाे जीवनले मलाई
तसर्थ पनि मभन्दा ठूलो जीवनै हाे
जसले बाँच्न सिकायाे दु:खमा पनि मलाई
बाँच्नु भन्दा ठूलाे केही छैन है भाई
धन्यवाद दिन्छु यसरी सम्झाउने प्यारो जीवनलाई !
२०७४/८/१३/४,धरान

जीवनको कविता

जीवनको कविता
सरण राई
जब अग्घोर निरास हतोत्साहित हुन्छु
सहाराको धर्सो, एउटा सानु उज्यालो
मन अडेसो लाग्ने कुनै बिसौनी--कहिँ कतै देखिन छोड्छ
तब फूलहरु भए ठाउँ जान्छु
मुस्कुराउँदै गरेको उनीहरुका स्वागतमा
सबै सबै दु:ख,सान्सारिक वेदना दर्द सब बिर्सन्छु
आनन्द मोहकता सौन्दर्यमा रमाएर
आफैलाई आफैलाई पनि बिर्सन्छु
मात्र सम्झिरहन्छु-- जिउँदो छु, जिउदो रहुन्जेल
फूलहरुबाट आनन्द मोहकता सौन्दर्य
पैंचो लिएरै भएपनि हाँस्नुपर्छ , बाँच्नुपर्छ !

Tuesday, October 10, 2017

घोडाहरू देश बोक्दैनन्

(कविता)
घोडाहरू देश बोक्दैनन्
सरण राई
मालिक बोक्ने घोडाहरू देश बोक्दैनन्
मालिकको मर्जीमा कुद्ने घोडाहरुमा स्वाविवेक हुँदैन
तसर्थ अरुका घोडाहरुदेखि सावधान
जोरलात्ती हान्दै राष्ट्रघात गर्लान्
जोरलात्ती हान्दै विश्वासघात गर्लान् !
घोडामा चढेर यात्रा गर्ने हो भने देशले आफ्नै घोडा पाल्नु पर्छ
दानापानी देशको खाने अरुका घोडाहरूले देश बोक्दैनन्
अरुका घोडाहरूलाई छाडा पाल्नु हुदैन--यति कुरा  देशले बुझ्नु पर्छ |

🐎🐎🐎
२०७२ असोज ४ , धरान
https://saranr.blogspot.com/

Sunday, October 8, 2017

जीवनको कविता

जीवनको कविता
सरण राई
जब अग्घोर निरास हतोत्साहित हुन्छु
सहाराको धर्सो, एउटा सानु उज्यालो
मन अडेसो लाग्ने कुनै बिसौनी--कहिँ कतै देखिन छोड्छ
तब फूलहरु भए ठाउँ जान्छु

मुस्कुराउँदै गरेको उनीहरुका स्वागतमा
सबै सबै दु:ख,सान्सारिक वेदना दर्द सब बिर्सन्छु
आनन्द मोहकता सौन्दर्यमा रमाएर
आफैलाई आफैलाई पनि बिर्सन्छु
मात्र सम्झिरहन्छु-- जिउँदो छु, जिउदो रहुन्जेल
फूलहरुबाट आनन्द मोहकता सौन्दर्य
पैंचो लिएरै भएपनि हाँस्नुपर्छ , बाँच्नुपर्छ !

🌺🏵️🌹🌼🌻
२०७४ असोज २३ , धरान
https://saranr.blogspot.com/



Saturday, September 30, 2017

यात्रा

(कविता )
 यात्रा
सरण राई

गाउँदै जीवनको बेसुरा गीत
हिँड्दै छु
जीवन यात्रा हो रे
गाउँदै रमाउदै  हिँडिरहनु पर्छ रे  !

यात्रा जति छोटो-
त्यति रमाइलो
शेष यात्रा - एकै क्षणको
र त,  गाउँदै  रमाउँदै हिँडिरहेको  !
 ***

२०७४ असोज १४ , दसैँ , धरान
https://saranr.blogspot.com/2017/09/blog-post_30.html'

Thursday, September 21, 2017

सक्छौ ?!

( कविता )
सक्छौ ?!

सरण राई

मरिसकेपछि
जति पटक मार्न सक्छौ, मार ! मार !!

सक्छौ भने... बाँचेको बेला
एक दिन, एक घण्टा, एक मिनट वा एक पल बढी बाँच्न
मदत गर ! मदत गर !!... सक्छौ ?!

https://saranr.blogspot.com/
२०७४,अशोज , धरान |

Wednesday, June 21, 2017

(कविता ) डाँडाको घाम

(कविता )
डाँडाको घाम

(७० काटेकाहरुको कविता)


सरण राई

कोहि सधैं यहाँ बसिरहेको थाहा छैन
गइसकेपछी गएको फर्केको थाहा छैन
जानेहरुले छाडेको सम्ब्रृध्दी ढकमक्क छ
त्यसमा सुनौलो सुगन्ध थप्ने तिम्रो दायित्व छ !

डाँडाको घाम तिमी अझै उज्यालो छर
७० काटेको जीवन तिम्रो कहाँ छ र
सृष्टिका अनेक अनेक रङ क्यानभासमा छर
रुँदै हैन हँसाउदै हाँस्दै बिदा लिने तिमी छौ वीर !
*****
🌻

https;//saranr.blogspot.com/
२०७४ असार ७ , धरान