(आजकाे कविता) वर्तमान

(आजकाे कविता) वर्तमान


सरण राई

मालिक !
मालिक ! तिमीलाई मत दिएर
समर्थक अझ बढि अन्धभक्त भएर
मालिक ! मालिक मानेका छाैँ
आफ्नाे वर्तमान तिमीलाई सुम्पेका छाेँ

तर, मालिक ! तिमी त अरूकै नाेकर रहेछाैँ
देश लुट्ने बेच्ने गद्दार दलाल राष्ट्रधाती भएछाै

तिम्रा हजार गल्तीका माफ पाए पनि
स्वास्थ उपचारमा काेराेना महामारीमा
हाम्राे वर्तमान डुबाएर मानव भविष्य डुबाउने पातकि नबन
सब मरेभने तिमी पनि बाँच्न पाउछौ र ?! मानवधाती नबन

मानव अस्तित्व संकटमा पनि
कमाउधन्दा डकैटी ब्रम्हलुट
छिः,  छी ..
धिक्कार ! धिक्कार !! धिक्कार !!!

वर्तमान मासेर भविष्य डुबाउने कसैलाइ छैन अधिकार !

🔴
२०७६ चैत १७, धरान
🔥☯️🔥

(आजकाे कविता) भाईरस

(आजकाे कविता)
भाईरस

सरण राई

मान्छेहरू देख्ता मान्छे देखिदैन भाईरस देखिन्छ
माया प्रेम आत्मियता हाेइन छाेइन्छ कि डर पलाउछ !

कस्ताे युग आएछ
चेतना भाईरस भएछ !

भाईरस ! बच्नु रे !!
बाँच्नु (अरूका लागि) भाईरस हुनु रे !!!

🔴
२०७६ चैत १३, धरान
https://saranr.blogspot.com/2020/03/blog-post_25.html
🌹🔥🌹

लकडाउन

(आजकाे कविता)
लकडाउन

सरण राई

बाँचियाे भने
भाेग्न नपाएपनि
भाेग्न नपाए पनि देख्न
देख्न नपाए पनि सुन्न पाइदाे रहेछ
रक्तिम बिहानी ब्लाक आउट क्रमभङ्ग
लाेड सेडिङ सेल्फ आइसाेलेसन क्वारेन्टाइन
प्लेग एड्स सार्स
काेराेनाभाइरस अनि फेरि हन्टा भाइरस
माल्थस सहि थिए कि !

प्रकृतिमाथि बिजय पाउने सपना
स्वतन्त्रता स्वछन्दता उछृङ्खलता
तेस्राे विश्वयुध्दकाे प्रारम्भिक रूप !

सामुहिक सहकार्य सहयाेग
सर्वाेत्तम मानव सांसारिक उपयाेग
आशा सबैकाे
बाँच्न सकिन्छ अनुशासित भएर
बाँचेर उपभाेग गर्न सकिने मिलेर
मिलेर ! मिलेर !! मिलेर !!!

🔥
२०७६ चैत ११ , धरान
🌹☯️🌹

30

खेल जीवन खेल

(कविता)
खेल जीवन खेल

सरण राई

जीवन खेलै जस्तो
हारजित खेलखेलैमा सकिन्छ !

मसित खेल्न चाहने तिमी
सधै जितिरहन्छौ भने
खेल औचित्यहीन खेल तुरिन्छ
कहिले काहीँ मलाई जित्न दिएको भए
खेलिरहेका हुन्थ्याैँ
जीवन घामपानी झेलिरहेका हुन्थ्यौँ
सप्तरङ्गी झरिमा रुझिरहेका हुन्थ्याैँ !





जित्न सक्ने हुँदा पनि कहिलेकाहीँ हार्दिन्छु
र पो, तिमी खेलिरहेका हुन्छौ
हार्दैजित्दै जित्दैहार्दैै खेल्दा उत्कर्ष पुग्छ, मन छुन्छ
जितेर सधैं आँसु झराएरै छाड्यौ भने के मजा ?
खेल जीवन खेल हार नभएको जित के मजा ?!

जित्न दियौ सधैं आफू हारेर
अन्तमा यसरी हरायौ कि... गयौ सबै छोडेर !!!
🔴
२०७४।४।२, बिशालचौक
🌹☯️🌹

🌹☯️🌹

(अकविता) आलु

(अकविता)
आलु

सरण राई

कुहेकाे आलुले
बाेरा मात्र हैन
आलुबारी नै कुहाउने भाे
कुहेकाे आलुहरू फालि
बारी जाेगाउने कर्तव्य देशवासीकाे !
🔴
२०७६/१०/६, धरान
https://saranr.blogspot.com/2020/02/blog-post_16.html

🌹🇳🇵🌹

नाैरङ्गी तारा

( कविता)
नाैरङ्गी तारा

सरण राई

उज्यालो खस्दा नखस्दा
अन्तिम टिलपिल चम्चमाउनु तारा !
अन्तिम बिसाैनी पर पनि
चाैतारी हुन्छ भनी
गुडिरहेछ र गुड्नु उड्नु फुल्न चाहनु नि
मिलिक्कै तुरिने नाैरङ्गी जिन्दगी !
नाैरङ्गी सम्झना ढुकढुकी प्यारा
अन्तिमसम्म चम्चमाईरहनु - नाैरङ्गी सहारा !
🔴
२०७६ फागुन ३, अाेखलढुङ्गा
🌹☯️🌹

74Shailesh Rai, Saibung Rupa

कल्पनाकी जून

(कविता)
कल्पनाकी जून

सरण राई

डराएँ तिमीले साेचेजस्ताे भइनँ म भने
डराएँ मैले साेचेजस्ताे भइनाै तिमी भने
कल्पनाकी जून ढल्नुभन्दा
जुन हराएकाे जून पाइनँ भने...
सपना बिपनामा मर्नुभन्दा
बरु कल्पनाकै जूनसँग...रात काट्छु भनेँ
अनि,नभेटि तिमीलाई... बीच बाटैमा बरालिएँ !

🔴
२०७६ माघ ८, धरान
🌹☯️🌹

36

(अकविता) फर्किने दिन

(अकविता)
फर्किने दिन

सरण राई

जहाँबाट आएकाे फर्कनै पर्छ त्यतै
काेही पनि सदैव रहन सक्तैन यतै
आएकाे कहाँबाट ? थाहा भए भन
जानेकै हाे भन्दै सक्छाै मुस्कुराउँन

जहाँबाट आयाैँ फर्कनु छ त्यतै
बस्न सकिने भए यतै कतै
फर्कन्थे हाेला जिउँदाे काे ?
फर्कनै पर्ने भएकैले फर्कने हाे !

बिस्मात मान्ने किन
सबैकाे आउँछ फर्कने दिन !

🔴
२०७६ पाैष २६, धरान
🌹🌹🌹

🔴

(गीत) नभएपछि बाँसुरी बिरह कसाेरी बज्ला !

(गीत)
नभएपछि बाँसुरी बिरह कसाेरी बज्ला !

सरण राई

म छु यहाँ एक्लै तिमी छाै कहाँ कहाँ
राेइ राेइरहेछु मर्दैबाँच्दै अलप सम्झना

खाेला हुन्छ आँसुकाे पनि थाहै थिएन
छाडेर जान्छाै कतिबेला हाेसै भएन
गइसकेपछि आँसु तरेर भेट्नै सकिनँ
हासेरै बाँच्छु भनेँ डुबेँ डुबेँ तैरिनै सकिनँ

टेक्न खाेज्छु भुइँ भुइँ भास्सिइ सकेछ
उड्न खाेज्दा पखेटा काट्टिइ सकेछ
जाेड्न खाेज्छु मुटु अघिनै फुटिसकेछ
भेट्न खाेज्दा दिन अघिनै डुबिसकेछ

म छु यहाँ एक्लै तिमी छाै कहाँ कहाँ
छैनाै तिमी तर देख्छु तिमी जहाँ तहाँ
बिथाेल बिथाेल ब्यथा अब सब सकि जा
नभएपछि बाँसुरी बिरह कसाेरी बज्ला !

म छु यहाँ एक्लै तिमी छाै कहाँ कहाँ
राेइ राेइरहेछु मर्दैबाँच्दै अलप सम्झना
🔴
https://saranr.blogspot.com/2019/12/blog-post.html
२०७६ पुष १ , धरान

बुढेसकाल

बुढेसकाल

सरण राई

अब मलाई कहिँ जानु छैन
 किनकी मसँग जाने तागत छैन
अब मेरो कुनै गन्तव्य छैन
 किनकी मसँग अब कुनै हिडाई छैन
अब मलाई कुनै आर्जनको इच्छा छैन
 किनकी मसँग अब भोग्ने सामर्थ्य छैन
तापनि यो मनको तुलबुल मेटिएको छैन 
 जीवन के हो थाहा पाउन सकिएको छैन

जीवनको स्वाद
भोग्नुको मजा
अहा ! बुढेसकाल ... मजा आइरहेछ !



*** https://saranr.blogspot.com/2019/11/blog-post_28.html
परिमार्जन २०७६।८।१३, धरान

नाैरङ्गी

नाैरङ्गी

सरण राई

जाेडि चराहरू
एउटा खुत्रुक्कै
बिजाेडि चहचहाउन छाडेकाे छ
एउटाबाट अर्काे डालिमा सँगसँगै उफ्रेकाे
डालिहरू चहार्न छाडेकाे छ
सँगसँगै उडेकाे अाकाश
पखेटा काटिएर उड्न छाडेकाे छ
नाैरङ्गी रङमा डुबेर
जिजीविषाकाे अदृश्य तलाउमा डुब्न नसकि तैरिदै छ ।

अझै अाउँछ कि वसन्त भन्दै पर्खदै छ
अाउँछ त? अाउँछ अाउँदैन साेध्नै बेकार छ !

२०७६/६/६,विशालचाैक

गुजार्छु एउटा जीवन

(कविता)

गुजार्छु एउटा जीवन

सरण राई

म— के के हुँ ?
फलाम हुँ भने खिया लाग्छु, लाग्छु
काठ हुँ भने सडिन्छु, मक्किन्छु र तुरिन्छु
निर्जीव हुँ भने मलाई केही भन्नु छैन
जीवित हुँ भने मृत्युले म बेरिन्छु, बेरिन्छु
बिस्मात मान्ने किन ?
म अनुभूतिहीन भएभने त केही छैन
सम्वेदनशील छुभने त
आफ़्ना, अरुका र जीवितहरूका सुख दुःखमा हाँस्छु, रुन्छु
हाँस्दै रुदैँ उकाली ओराली
आरोह अवरोह जीवनका
जसरी भए पनि गुजार्छु, गुजार्छु
अनि, गुज्रिन्छु ...उसपार... पारि
पारि..पारि अनन्तमा !
पारि अनन्त अनन्तमा...
हुन सक्छ जहाँ सबै छन्
हुन सक्छ जहाँ सबै छैनन् !

***
२०६६।१।१७.

जीवन सन्देश

(कविता)
जीवन सन्देश

सरण राई

फक्रिएकाे थुङ्गा शिरमा लाउने
थुङ्गाहरूकाे माला गास्ने
जूनजस्ती मायालु छैन
त्यसैले म फूल राेप्दिनँ !

मायालु नभए पनि
सम्झना छातीभरि अटेसमटेस छ
सम्झनाकै छहारीमा जीवन चलाचल छ
सम्झनामाथि फूल चढाउन
म फूल राेपिरहेकाे हुन्छु !

फूलकाे मुस्कान, माेहकता र माधुर्य
हेर्दै बाँच्नु सांसारिक जीवन साैन्दर्य !

एक पल्ट पाइने
तर फेरि नपाइने जीवन...
जत्ति बाँचिन्छ, बाँचिन्छ त्याे नै जीवन
अमूल्य
अनुपम
अमूर्त अनि चामत्कारी
अलाैकिक आनन्ददायी अनि आश्चर्ययुक्त
जति भाेगिन्छ बाँचेर-- त्यत्ति नै हो जीवन !
र..
मानव जगतमा छाेडिने
अमिट अमर पाइला नै-- जीवन सन्देश !

🔴
https://saranr.blogspot.com/2019/03/blog-post.html
२०७५ चैत ७ , धरान
🌹🌹🌹

🌹🌹🌹

कहाँ छौँ ?

कहाँ छौँ ?

सरण राई

उनीहरुकै कुरा सुन्छौँ
उनीहरुकै खबर पत्रिका पढ्छौँ
उनीहरुकै पछी हिड्छौँ
उबडखाबड घुमाउरो किरिङमिरिङ बाटाे
यताउता अल्मलाएर
अाेरालाे झन्अाेरालाे झारेर
गन्तव्य चुचुरा पुर्याउछाैँ भन्छन्
खाल्डाेमा पारेर पुरेर अवतरण हुँदैछ भन्छन्
पत्याउँछाैँ पुरिएर मर्ने बेला पनि
साेच्दैनाैँ कहाँ छौँ ?

थाहा पाउने बेला भएन र ? कहाँ छौँ ?!

🔴

२०७५ मङ्सिर ८, विशालचाैक नखिपाेट

के कस्तो ?!

के कस्तो ?!

सरण राई

खुम्चिँदा-खुम्चिँदा सानो शुक्ष्म अदृश्य अगोचर भएछु
फैलदाँ भने ब्रमाण्ड भन्दा नि ठुलो अपार विशाल हुन्छु
हुनु पर्ने मैले कस्तो हो ? अगोचर किअपार ?!

 खोज्दाँ आफैलाई आफैभित्र सग्लो सुन्दर चम्किलो हिरा पाउँछु
खोज्दा बाहिर सांसारिकतामा रोईरहेको बबुरो बालक भेट्छु
हो म के ? हिरा कि किरा ? कि हृदय परेको चिराचिरा ?!

💔💓💕
https://saranr.blogspot.com/
२०७४ चैत १३ , धरान

प्यारो जीवन

(कविता )
प्यारो जीवन

सरण राई

कति पटक लडेँ
थाहा छैन मलाई
जति पटक लडे पनि
उठेर बढनु पर्छ
सम्झाउँदै हिडायाे जीवनले मलाई
तसर्थ पनि मभन्दा ठूलो जीवनै हाे
जसले बाँच्न सिकायाे दु:खमा पनि मलाई

बाँच्नु भन्दा ठूलाे केही छैन है भाई
धन्यवाद दिन्छु यसरी सम्झाउने प्यारो जीवनलाई !

२०७४/८/१३/४,धरान

जीवनको कविता

जीवनको कविता

सरण राई

जब अग्घोर निरास हतोत्साहित हुन्छु
सहाराको धर्सो, एउटा सानु उज्यालो
मन अडेसो लाग्ने कुनै बिसौनी--कहिँ कतै देखिन छोड्छ
तब फूलहरु भए ठाउँ जान्छु

मुस्कुराउँदै गरेको उनीहरुका स्वागतमा
सबै सबै दु:ख,सान्सारिक वेदना दर्द सब बिर्सन्छु
आनन्द मोहकता सौन्दर्यमा रमाएर
आफैलाई आफैलाई पनि बिर्सन्छु
मात्र सम्झिरहन्छु-- जिउँदो छु, जिउदो रहुन्जेल
फूलहरुबाट आनन्द मोहकता सौन्दर्य
पैंचो लिएरै भएपनि हाँस्नुपर्छ , बाँच्नुपर्छ !

https://saranr.blogspot.com

😍