चित्रण
सरण राई
रणभुल्ल किंकर्तव्यविमुढ दाेधारमा छु साथी
कसरी जाऊँ माथि - माथि
हाँस्दै कि.. .झेल्दै पीर व्यथा
तुरेर छाेटाे क्षणिक घुर्मैलाे कथा
लेखिएर मेटिने अक्षर ब्लाकवाेर्ड, चक र डस्टर
लेख्ने अरू हुँदै हैन आफै हाे सुप्रिम मास्टर
मानव संसार, अन्तिम आयाम, अन्तिम स्वीकाराेक्ति
के कसरी कुन कहाँ कैले काे कति हुन्छन् थिए- थिए ती
नाटक निबन्ध आख्यान कविता हाेइन मान्छे
जसरी गरे नि चित्रण बेनियम बेफ्वाक ठान्छे
चित्रण हाे एकै हुन्न देख्ने भाेग्ने फरक हुँनाले
गाेरेटाे बाटाे बाङ्गाेटिङ्गाे हिडाइ आआफ्नाे भईदिनाले
बलिरहन्छ उज्यालाे छरिरहन्छ, अाफ्नाे चरित्रानुसार दियाे
निभ्छ,अँध्यारैमा पनि सम्झनेहरू भन्छन् अघि प्रकाश थियाे
के बन्ने ? घाेच्ने काँडा कि मुस्कुराउँन सिकाउने प्रेरक फूल
क्षणभङ्गुर साेचेर दुई दिनकाे चाेला नगराैँ है भारी भुल !
२०७७ भदाै १ र २
